Kiu ne konas mianon, un plurjaran planton kun etaj violkoloraj o- roj, devenan el mediteranea baseno, ege ŝatatan de an kveco?
Ĉiuj konas la ordinaran mianon (thymus vulgaris), kiun ni kreskigas en niaj ĝardenoj aŭ en poto sur la rando de la fenestra. Sovaĝa miano, aŭ serpilo (thymus serpyllum), sia anke kreskas sur sunaj talusoj, en ŝtonhavaj lokoj, kie grundo resendas fortan varmecon. Ambaŭ havas similan terapian e – kon.
Mi tamen iel nuancu: mi preferas serpilon en miaj infuzaĵoj pro ĝia delikata parfumo. Ordinara miano pli bone aromigas miajn preparitajn pladojn.
Serpilon oni tradicie uzas per buŝa vojo ĉe plenkreskuloj kaj infanoj por ku- raci spirajn vojojn, bronkan obstrukcon, kaj eĉ kokluŝon.
Ĝin oni uzas ankaŭ okaze de aj digestaj perturboj, kiaj ventra ŝveleco, ruk- toj, intestaj gasoj, kaj stomakaj kramfoj. Ĝi e kas om per interna, kiom per ekstera uzo.
Timiano havas kontraŭin aman, kontraŭspasman, kontraŭmikroban, kaj kontraŭoksidan e kojn.
Interna uzo
– Infuzaĵo: por unutaga kuracado, infuzu po 3 ĝis 8 gramojn por 1/4 ĝis 1/2 litro da akvo, kaj ĝin po-trione trinku.
– Spicado: plenigu, ne premante, botelon per orspikoj plukitaj sub la medi- teranea suno. Kovri per malvarmpremita olivoleo ĝis 3 cen mentroj super la oroj. Ripozigu dum 14 tagoj sub la suno aŭ apud forno.
Ekstera uzo
– Kelkaj gutoj da esenca oleo de tujanola miano (Thymus thujanoliferum) sur kapkuseno mildigas noktan tuson.
– Apliku 3 gutojn da u esenca oleo miksitajn kun 1/2 kulerpleno da oleo sur la stomako.
– Bano: Okaze de iritado, troelci ĝo, deprimo, Maria Treben rekomendas kompletan banon. Maceru 200 gramojn da sekigita miano en 6 ĝis 8 litroj da freŝa akvo dum tuta nokto. La sekvan tagon, varmigu un kvanton kaj ĝin verŝu en la banakvon. La bano daŭru 20 minutojn. La areo de la koro estu ekster la akvo. Ne sekigu vin post la bano, sed kuŝu dum unu horo por ŝvi , kovrita per tuale uko aŭ banmantelo.
«Kiu matene trinkas tason da infuzaĵo de serpilo anstataŭ la ku ma kafo, u tre rapide sentos ĝian bonfaran e ko : klarvidan menson, sanan stomakon, neniun plu matenan tuson kaj ĝeneralan senton de bonstato.» (Hildegarde von Bingen)
Fontoj :
Maria Treben, La santé à la pharmacie du bon dieu, Ed. Ennstahler Steyr Jacques Fleuren n, Du bon usage des plantes qui soignent, Ed. Ouest-France
Timiano : la plej bona natura an sepsaĵo
Morine